يه نفر مياد كه من منتظر ديدنشم

يه نفر مياد كه من تشنه ي بوئيدنشم

مثل يك معجزه اسمش تو كتابا اومده

تن اون شعراي عاشقانه خوندن بلده

خاليه سفرمونو پر از شقايق مي كنه

واسه موجاي سياه دستاشو قايق مي كنه

هميشه غايب من ، زخمامو مرهم ميذاره

هميشه غايب من ، گريه هامو دوست نداره

نكنه يه وقت نياد صداش به دادم نرسه

آينه ها سياه بشه ، كور بشه چشم ستاره

زخم اين حنجره ي خسته ، هميشه غايبه

كليد صندوق در بسته ، هميشه غايبه