سلام

حرفتون اين بود :

بسوزان هر طـــريقي مي پسندي
کــه آتش از تو و خاكــــستر از من

راستي چه زيباست که دارايي ات را براي خدا ضبح کني و چه زيباتر آن لحظه که هيچ داراه اي نداري بجز خودت و خواستت !اما چه عاشقانه است آن لحظه که خدا بر تو لبخند مي زند که قربانيت را پذيرفتيم!

من به غير از تــــو نخواهم ، چه بداني ، چه نداني

از درت روي نتــــــــابم ، چه بخواني ، چه براني

دل من ميل تـــــــو دارد ، چه بجوئي چه نجوئي

ديده ام جـاي تــــو باشد ، چه بـماني ، چه نـماني

مـن کـه بيمار تـــــو هستم ، چه بپرسي چه نپرسي

جان به راه تـــــــو سپارم ، چه بداني ، چه نداني

ميتواني به همه عـمر ، دلم را بفريبي

ور بکوشي ز دل من بگريزي ، نتواني

دل من سوي تــــــو آيد ، بزني يا بپذيري

بوســــه ات جان بفزايـد ، بدهي يـا بستاني

جاني از بهر تـو دارم ، چه بخواهي چه نخواهي

شعرم آهنگ تــو دارد ، چه بخواني چه نخواني

خيلي زيبا نوشتيد احسنت!