نظرات ياداشت اراده

+ صبح

يلدائي که گذشت،هزاروچندصدوچندمين شب دراز سال شمسي بود که بي خورشيد عالم تابت سحر شد! و در لابلاي درهم تنيده ي روزهاي عادت آلوده ي بي تو ککمان هم نبود تو نگزيد... راست مي گفت رفيقي که ديروز باهم روي شناور درياچه ي اروميه بوديم:الکي خوش بودن هم نعمتيه برا خودش!