انتظار روزهایی که خواهند آمد و «تو» عزیزترین ِ عالم دستهایت را به نشانه ی فتح و ظفر بالا بیاوری و بر اهل دنیا صلای حق زنی؛ شیرین است. برای همه ی دلهای هجران کشیده و قلوب فراق دیده، امید آن روزها، روشنای این روزهاست... «تو» که بیایی خورشید هم چونان جانهای عاشق، در افق کشیده و ممتد دستهای هاشمی ات حل خواهد شد...
