بسیار بسیار بسیار بیش از آن که لایقش باشد، بر او بخشوده و بخشیده ای؛ آنقدر که در حقارت حساب و کتاب ذهن بشری نمیگنجد... امان!! که این مخلوق فراموشکار و نسیانگر، ظرف دلش را وسیعتر و عمیقتر نکرد. هدف اقیانوس بود و او در حد پیاله ماند... حقیر ماند... و لطف بیکران تو را که از وجودش سر ریز می کرد، ندید...
