نظرات ياداشت نورٌ عَلي نور

+ مسافر راهي

دعا مي‌كرد، همه را دعا مي‌كرد و توي دعاهايش مي‌گفت: «اللهم لا تسلط علينا من لا يرحمنا» و مي‌گفت: «خدايا! دنيا را غم و غصه بزرگ ما مكن» و ميگفت: «مشكل و مصيبت ما را در دينمان قرار مده.» و خدا را به عصمت فاطمه زهرا(س) قسم مي‌داد و همان‌طور كه دست‌هايش رو به رحمت خدا بود، خدا را به جوان‌هاي پاي منبرش قسم مي‌داد و سخت‌ به گريه مي‌افتاد و همه ما را از بزرگواري‌اش شرمنده مي‌كرد.