سلام حوريب ...قدم به قدم به يادت بودم... اينجا سرزمين طوي من است فخلع نعليك ... و من ياد تو و ريحانه بودم...ممنونم كه دعام كردي و به يادم بودي... شرمندگي مادر بد درديه مخصوصاًوقتيكه قدم جايي بزاري كه حس كني سر تك تك شهدا را همانجا بر دامن گرفته...همچنان التماس دعاان شالله سال خوبي هم داشته باشي... بهار در بهاراگه ميبيني چيزي در مورد نوشته ات ننوشتم فقط به يه دليل بود...جاي كامنت نذاشت... عالي بوددر پناه حق
