قصـد آن دارم اگـــر بــاز خــدا يار شود

هستي ام پيشکش هستي دلدار شود

نيمه جاني به تن و نيمه نگاهي در چشم

تـــا مبــادا کـــه علي بــــاز گرفتار شود

امـــر مولاست که من صبـــر نمايم ورنه

واي اگــــر فاطمه خود حيـدر کـرّار شود

کــَس نديدست تسلي دل غمـــزده اي

آتـش شعله ور و بوسه مسمـــار شود

کــَس نديدست کـه در داغ عـزيزي برپا

مجلس فاتحه بيــن در و ديـــوار شود