• وبلاگ : حوريب
  • يادداشت : پرواز ...
  • نظرات : 5 خصوصي ، 29 عمومي
  • تسبیح دیجیتال

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     <      1   2      
     
    + مريم** 
    و مگر عشق را جز در هجران و فُرقت و غربت مي توان آموخت؟ ..... اشنا نيست براتون؟نوشته هاي شهيد آويني!اين هبوط هم عجب حكمتي بود!

    ياد بهشت است و نوحه انسان در فراق.

    سلام ميشه بي بال هم  پرواز کرد اگه از اين قانون زميني استفاده نکنيم ميشه به اسمون بدون حسرت نگاه کرد اگه دلت اسموني بشه
    مثل هميشه کوته و پر معني من هميشه لذت مي برم از نوشته هاي شما دوست خوبم اميدوارم موفق باشي
    + محدثه 
    سلام حوريب...
    برايم از صبر نوشتي و رضا و آنهايي كه آماده ي پروازند... آري به حق هر آنكه بال براي رفتن دارد بر ناملايمات اينجا صبر مي كند و مي گويد رضاً بقضائك...
    دلم براي پر زدن تنگ شده... قفس اينجا آدم رو از بودن خسته مي كنه...
    دلم برات تنگ شده
    در پناه خالق بي همتا
    + غريبه آشنا 

    سلام

    توقع همچين جوابي را از شما داشتم

    :)

    سلام

    بسيار زيبا بود

    موفق باشيد

    + غريبه آشنا 

    سلام استاد

    حيف كه نميشود زمان زيادي را در محضر شما گذراند و كسب فيض كرد...هميشه همينطور بوده...زيارت انسانهاي بزرگ خيلي كم نصيب بقيه انسانها ميشود؟... خب بايد حقيقت را گفت من از شما يه چيزايي ياد گرفتم...وقتي استاد مرد عمل باشد و بيشتر عمل كندو كمتر صحبت كند خب مسلما تاثير بيشتري بر روي يادگيري شاگردانش ميگذارد...ميدونم اينجا جاي تعريف و تمجيد نيست اما من از شما نه تعريف ميكنم نه تمجيد كه باعث ناراحتي و دلخوريشما شوم...دارم واقعيت اون چيزي رو ميگم كه فكر كنم همه دوستانتان ميدانند...يادش به خير اون نمازي كه به من آموختي و من با كلي ذوق و شوق با وجود خستگي فراوان از سفر خواندم...

    بله دل انسانهاي بزرگ هميشه شوق پرواز و پر كشيدن دارد...حتما تا حالا پرواز كرديد كه اينطور از پرواز كردن ميگوييد...مسلما اگر لذت پرواز را نچشيده باشيد از پرواز نميگوييد...درسته براي پرواز بالهاي قوي لازم است...براي پرواز كردن دورخيز كردن از دنيا و محيط دنيوي لازم است و كنده شدن از زمين...كنده شدن از زميني كه مالامال از گناه است...

    ببخشيد زيادي صحبت كردم

    التماس دعا

    پاسخ

    مرا تا عمل ، راه بسيار است دوست عزيز... بيشتر از آنچه که مي انديشي...ممنون از لطف شما...

    زندگي،
    تجاوز بي اغراقي است بر باکرگي آرزوهاي نابالغمان
    با کودکان نارس حسرت
    کودکاني که بي گمان در هر رابطه اي زاده مي شوند
    و مادرانگي هايمان را معلقند
    زندگي شايد بلندترين پستي آفرينش باشد
    وقتي خوشبختي را به زور به رگهايمان تزريق مي کنيم
    و در نشئگي زمان گم مي شويم
    و عشقمان به پرواز ... و اشتياق چشمهايمان به بوسيدن دستهاي خورشيد
    هنرمندي بي دريغ من و تو است
    فارغ از هر نتيجه اي!

    پاسخ

    عشق به پرواز... رفتن و نماندن و رسيدن... تا خورشيد... بوسه بر دستهايش... ذوب شدن و سوختن در حريم نابِ قرب و نزديکي اش... سوختن.. سوختن... سوختن... نتيجه که معلوم است بانو!... " فارغ از «خود» شدن و..."
    سلام.تركيب تمامي رنگهاي وبلاگتان و نوع نوشتارتان ، وقار و متانت خاصي را نمايش مي دهند.برايتان آرزوي موفقيت بيشتر دارم.

    با سلام

    بگذاريم بال بال نور هماره در سراي ما روشني بيافريند ، بگذاريم عشق و ايمان دو يار مهربان سينه مان باشند .

    با خودشناسي سودمندترين شناخت ها بروز هستم

    با تشكر

    پاسخ

    و بدون اين دو يار...بدون اين دو بال، چگونه پرواز ممکن است؟!
    سلام دوست قديمي
    بازم مثل همه نوشته هات قشنگ و دلنشين بود . به ما سر نميزني ؟!
    موفق باشي .
    يا حق .

    سلام

    بسيار زيبا نوشتيد. اما ميشه بالها رو دوباره باز پس گرفت و مجدد پرواز رو شروع كرد.

    چندي قبل پيش بزرگي بودم كه حرف زيبايي به من زد كه به يادگار خدمتتون عرض ميكنم.

    به من فرمودند تا كي قراره بشينيد و بگيد فلان بزرگ چنين كرد و فلان بزرگ به اين مدارج رسيد؟ مگه خودتون چي كم داريد؟ از همين امروز شروع كنيد به حركت مطمئن باشيد كه هر قدمي كه برميداريد بال پرواز جديدي پيدا ميكنيد.

    يا علي

    به روزم

    عشقها دروغند....

    پاسخ

    و تمام سختي هاي حوريب هم از اين روست که اين بالها دوباره برويند... تذکري بود بر اينکه :"من ملک بودم و فردوس برين جايم بود...آدم آورد بدين دير خراب آبادم..."

    سلام . نه بالهايمان را جا گذاشته ايم و نه پر پروازمان را و نه اميدمان را . پر شورتر از هميشه با همين بالهاي كوچكمان پرواز مي كنيم تا به او برسيم .در ضمن :

    سلام بر دوست . عنوان يادداشت جديد وبلاگم «مرسي که آپمو مي خوني .کامنت يادت نره!» است . افتخار مي ديد؟

    رسد آدمي به جايي...
    و اگر رسد، زمين و آسمان و بهشت و...ديگر براي روحش تنگ است.
    پاسخ

    و به قول امام زين العابدين (ع) در مناجات المفتقرين که مي فرمايند : و غَمّي لا يُزيلُهُ الّا قُربُک... و غم مرا چيزي جز نزديکي به تو از بين نمي برد...اين غم ماندني است تا...
     <      1   2